Για τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ δεν χρειάζονταν δημοσκοπήσεις αλλά καθαρό μυαλό και αντίληψη των ρευμάτων που διαμορφώνονται διεθνώς. Τα τελε...
Παρά τις δημοσκοπήσεις που προέβλεπαν νίκη της Kamala Harris, μόνο λίγες - όπως η Atlas, η Rasmussen και η Wall Street Journal - μπόρεσαν να προβλέψουν σωστά την επικράτηση του Τραμπ. Τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης κατευθύνθηκαν προς την ιδέα ότι η Harris θα κέρδιζε, δημιουργώντας μια εικόνα βασισμένη σε αναληθείς ειδήσεις και στηριζόμενη στην οικονομική υποστήριξη των Δημοκρατικών. Αυτή η κατασκευή όμως δεν άντεξε, και τελικά οι Ρεπουμπλικάνοι κατέκτησαν όχι μόνο την προεδρία αλλά και το Κογκρέσο.
Η Kamala Harris, αντιπρόεδρος του Biden, δεν κατάφερε να εμπνεύσει τους πολίτες. Παρά τις προσπάθειες των Δημοκρατικών να καλύψουν τις αδυναμίες της κυβέρνησης, η πραγματικότητα του αυξανόμενου πληθωρισμού, της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και της αίσθησης πολιτικής παρακμής φάνηκε να οδηγεί τους πολίτες σε αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων. Επιπλέον, οι προσπάθειες των μέσων ενημέρωσης να επιβάλλουν τις «προοδευτικές» ατζέντες τους αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές.
Η στροφή προς τον Τραμπ ήταν μια αναπάντεχη εξέλιξη για τις ελίτ, που μέχρι τώρα έλεγχαν σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο. Ο Τραμπ, πλαισιωμένος από μια ποικιλία υποστηρικτών, ενσάρκωσε μια νέα μορφή Ρεπουμπλικανισμού που αμφισβητεί την κυριαρχία των παραδοσιακών δομών εξουσίας. Η επικράτησή του επιβεβαιώνει ότι οι πολίτες ζητούν πολιτικές που απαντούν άμεσα στα προβλήματά τους, μακριά από τα πολωμένα μηνύματα που προωθούν τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης.
Τα εκλογικά αποτελέσματα και διεθνώς δείχνουν ότι οι πολίτες επιλέγουν όλο και περισσότερο νέα κόμματα και σχηματισμούς, με παραδείγματα από την Ευρώπη και την Ασία, όπου τα κυρίαρχα κόμματα χάνουν έδαφος. Το νέο κύμα πατριωτισμού και ρεαλισμού αποδεικνύεται ισχυρό, ενώ η αποτυχία των καθιερωμένων μέσων ενημέρωσης να προσαρμοστούν στις πραγματικές ανησυχίες του κόσμου γίνεται όλο και πιο εμφανής.
Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, επαναπροσδιορίζοντας την ταυτότητά του υπό τον Τραμπ, φιλοξενεί πλέον διαφορετικές φωνές και κοινωνικές ομάδες, δημιουργώντας ένα πολυσυλλεκτικό και ευέλικτο προφίλ. Η νίκη αυτή αναδεικνύει την απαίτηση για έναν νέο πολιτικό λόγο που να απαντά στις ανησυχίες των πολιτών και να προάγει την εθνική κυριαρχία και σταθερότητα.
Οι 8 αιτίες της ήττας των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ
Η Kamala Harris δεν ήταν αξιόπιστη απέκρυβε ότι ο Biden είχε άνοια.
Ενώ γνώριζε έλεγε ψέματα και έχασε αξιοπιστία.
Η αργοπορημένη υποστήριξη του πρώην Προέδρου Obama στην Kamala Harris ήταν μια «σιωπή που ακούστηκε σε όλο τον κόσμο» αναφέρει εκπρόσωπος των Δημοκρατικών θεωρώντας ότι αυτό ήταν η δεύτερη αιτία ήττας.
Ωστόσο ένα ζήτημα που ενόχλησε ήταν η συγκάλυψη της γνωστικής παρακμής ή άνοιας του προέδρου από τους Δημοκρατικούς έπληξε τον ισχυρισμό τους ότι είναι το κόμμα της αλήθειας».
Η Kamala Harris αντί να πάρει θέση για την αντιληπτή από όλους άνοια του Biden… απλά παραποιούσε την αλήθεια και απέδειξε στον αμερικανικό λαό ότι δεν μπορεί να την εμπιστευτεί.
Τον Φεβρουάριο 2024 ο ειδικός εισαγγελέας Robert K. Hur είχε τονίσει ότι ο Biden είναι «συμπαθητικός, καλοπροαίρετος, ηλικιωμένος άνδρας με κακή μνήμη»… ήταν ο εισαγγελέας που εξέτασε την υπόθεση των διαβαθμισμένων εγγράφων που βρέθηκαν στο γκαράζ του σπιτιού του Biden.
«Η αντιπρόεδρος Kamala Harris δεν αποκάλεσε απλώς την έκθεση του ειδικού εισαγγελέα Robert K. Hur «αδικία, ανακριβή και ακατάλληλη» αλλά τόνισε ότι είχε «σαφώς πολιτικά κίνητρα» και αμφισβήτησε την ακεραιότητά του.
Παγκοσμίως όλοι έβλεπαν ότι ο Biden είχε πρόβλημα, είχε άνοια, παραπατούσε, έχανε τα λόγια του, δεν μπορούσε να ολοκληρώσει μια πρόταση αλλά η Kamala Harris έλεγε ότι είναι σκευωρία των αντιπάλων… έδειξε ότι είναι αναξιόπιστη.
2) Οι Δημοκρατικοί κατηγορούν ευθέως τον Obama ότι σκόπιμα καθυστέρησε να υποστηρίξει την Kamala Harris και αυτή η σιωπή ακούστηκε παντού…
3) Η κυβέρνηση Biden απέτυχε να ελέγξει τον αυξανόμενο πληθωρισμό παρά τα νομισματικά εργαλεία που διέθετε
4) Για τις ΗΠΑ, όπως και για την Ευρώπη η λαθρομετανάστευση οι Δημοκρατικοί δεν είχαν τίποτα νέο να προσφέρουν
Τι έδειξε ο κόσμος… που δεν κατανόησαν οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ;
5) Ας δούμε μερικά από τα αποτελέσματα των εκλογών του 2024 στις μεγάλες δημοκρατίες του κόσμου.
Το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα του Ιάπωνα πρωθυπουργού Shigeru Ishiba έχασε την πλειοψηφία του στις κοινοβουλευτικές εκλογές.
Το αντιπολιτευόμενο Εργατικό Κόμμα νίκησε το κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Ιούλιο 2024.
Οι κυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες της Γερμανίας έχασαν τις εκλογές, γεγονός που επηρέασε το κόμμα του συνασπισμού Ελεύθεροι Δημοκράτες.
Για πρώτη φορά στη δημοκρατική ιστορία της Αυστρίας, το πατριωτικό Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ) ήρθε πρώτο στις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου, νικώντας τα δύο κόμματα κυριάρχησαν επί μακρόν στην Αυστρία, το Χριστιανικό συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP) και οι Σοσιαλδημοκράτες (SPÖ).
Στη Γαλλία, υπάρχει πλέον μια κυβέρνηση μειοψηφίας.
Στις εκλογές για την Εθνοσυνέλευση του Ιουνίου και του Ιουλίου, το κυβερνών κόμμα έχασε την πλειοψηφία και το Πατριωτικό Κόμμα Εθνικής Συσπείρωσης, με επικεφαλής τη LePen, τα πήγε θεαματικά καλά.
Μάλιστα, στις επόμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα Πατριωτικά κόμματα σημείωσαν αξιοσημείωτα κέρδη.
Κόμματα με αντιμεταναστευτική ατζέντα σημειώνουν εκλογική επιτυχία εναντίον των κατεστημένων κυβερνήσεων σε όλη την Ευρώπη, είτε στο Βέλγιο, τη Γαλλία, την Πορτογαλία, τη Γερμανία ή τη Φινλανδία.
Στην Ολλανδία, το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας του Geert Wilders, το οποίο αντιτίθεται στη μετανάστευση, κέρδισε τις εκλογές του Νοεμβρίου 2023.
Το κόμμα Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, το εξέχον πολιτικό κόμμα στη Νότια Αφρική από τις εκλογές μετά το απαρτχάιντ, έχασε την πλειοψηφία του για πρώτη φορά τον Ιούνιο.
Η υποστήριξή της μειώθηκε από το 57% το 2019 στο 40% των ψήφων το 2024.
Το αντιπολιτευόμενο Δημοκρατικό Κόμμα της Νότιας Κορέας κέρδισε την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση τον Απρίλιο, προκαλώντας μεγάλη αναταραχή στο Λαϊκό Κόμμα Εξουσίας του Προέδρου που ηγείται.
Ακόμη και στην Ινδία, αν και ο πρωθυπουργός Narendra Modi με την Εθνική Δημοκρατική Συμμαχία, πέτυχε τρίτη συνεχόμενη νίκη τον Ιούνιο 2024, το δικό του κόμμα Bharatiya Janata έχασε την πλειοψηφία του στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια.
Αν και η κυβέρνηση συνασπισμού του Narendra Modi μόλις κατάφερε να διατηρήσει την εξουσία, σε αντίθεση με τις προηγούμενες δύο θητείες του, τώρα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από δύο κόμματα εταίρους του συνασπισμού για την επιβίωσή του.
Σε αντίθεση με όλα αυτά ο Πατριώτης Putin πέτυχε μια μεγαλειώδη νίκη στην Ρωσία επειδή επέμεινε πατριωτικά παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ρωσία έγινε μεγάλη και πάλι.
Αν μη τι άλλο, όλα τα παραπάνω παραδείγματα υποδηλώνουν ότι είναι μια κακή στιγμή για επανεκλογή σχεδόν οπουδήποτε.
Η αμερικανική διανόηση, γενικά, και τα κορυφαία μέσα ενημέρωσης, ειδικότερα, έτειναν να το αγνοήσουν και μας είπαν ότι η εκλογή της Αντιπροέδρου Kamala Harris ήταν προδιαγεγραμμένη.
Παρέβλεψαν την παγκόσμια τάση… οι ψηφοφόροι εξετάζουν τώρα νέες επιλογές, ανησυχούν για το αύριο και τα φθαρμένα κόμματα δεν αντιλαμβάνονται τις ανησυχίες των πολιτών.
Όπως έδειξαν τα εκλογικά αποτελέσματα, η πλειοψηφία των Αμερικανών θεώρησε ότι ο αυξανόμενος πληθωρισμός και η συνεχώς λαθρομετανάστευση ήταν τα κύρια ζητήματα στα οποία οι Δημοκρατικοί δεν είχαν τίποτα νέο να προσφέρουν, αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι υπό την ηγεσία του Trump υποσχέθηκαν πιο δύσκολες επιλογές για να τα «διορθώσουν».
6) Είναι πλέον προφανές ότι παρά τις μεγάλες προσπάθειές τους, όπως οι New York Times, η Washington Post, το CBS, το ABC, το NBC, το CNN και το NPR δεν μπόρεσαν να πείσουν τους Αμερικανούς γιατί έπρεπε να ψηφίσουν την Kamala Harris αντί για ένα «τέρας, ένα νέο Hitler και ένα καταδικασμένο εγκληματία, όπως αποκαλούσαν τον Trump.
Τα μεγάλα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης είχαν συμφωνήσει με την Kamala Harris ότι οι Αμερικανοί έκαναν λάθος σχετικά με τον πληθωρισμό και ότι τίποτα δεν ήταν κακό με τη μετανάστευση και την ασφάλεια των συνόρων.
Παρεμπιπτόντως, είχε προτείνει έναν «δρόμο προς την ιθαγένεια» για τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών.
Τα κυρίαρχα ΜΜΕ των ΗΠΑ απλά απέτυχαν να πείσουν τους ψηφοφόρους.
Κατά κάποιον τρόπο, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ήταν τόσο προκατειλημμένα και μονόπλευρα σε αυτές τις εκλογές που ορισμένοι οξυδερκείς επικριτές έχουν δίκιο όταν λένε ότι τα αποτελέσματα «έβαλαν ένα καρφί στο φέρετρό τους».
Η αξιοπιστία των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης δεν ήταν ποτέ τόσο χαμηλή όσο είναι τώρα.
7) Κατά κάποιο τρόπο, φαίνεται ότι έχει αλλάξει και η φύση του Δημοκρατικού Κόμματος.
Με βάση τα αποτελέσματα, αυτές οι εκλογές έδειξαν ότι το Δημοκρατικό Κόμμα, ένα φιλελεύθερο κόμμα που παραδοσιακά ήταν σαν μια ομπρέλα, που φιλοξενούσε ανθρώπους διαφορετικών αποχρώσεων και απόψεων, κυριαρχείται τώρα από αυτό που λένε οι κριτικοί «ελίτ» από πανεπιστήμια, εύπορα προάστια και «αστούς πυρήνες» (λευκοί νέοι ενήλικες της ανώτερης μεσαίας τάξης που εξευγενίζουν τις αστικές περιοχές), πρόσωπα των μέσων ενημέρωσης.
Τείνουν να πιστεύουν στον «νεομαρξισμό, τον εξτρεμισμό των φύλων και την Κριτική Θεωρία των Φυλών», που οι απλοί Αμερικανοί θεωρούν ότι είναι «ολέθριες ιδεολογίες» που, σύμφωνα με πολλούς, «ενίσχυσαν πλήρως και αύξησαν τον ρατσισμό και έχουν καταστρέψει το σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Η είσοδος στη μεγάλη σκηνή της πραγματικής διαφορετικότητας δεν έχει καμία σχέση με τη φυλή, τη θρησκεία ή το φύλο».
Όλα αυτά με τους τρανς και τους ομοφυλόφιλους είναι τραγωδία ειδικά στις ΗΠΑ...
Το παράδοξο
8) Μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά τα αποτελέσματα των εκλογών στις ΗΠΑ έδειξαν ότι το Δημοκρατικό Κόμμα, που μέχρι τώρα θεωρούνταν κόμμα του απλού ανθρώπου, συγκέντρωσε τις μέγιστες ψήφους από τις περιοχές όπου ζούσαν οι μορφωμένοι και, το πιο σημαντικό, οι «πλουσιότεροι» της Αμερικής.
Δεν ήταν λοιπόν περίεργο ότι οι πολλοί πλούσιοι στήριξαν την Kamala Harris στην προεκλογική της εκστρατεία.
Αν ο Trump είχε την υποστήριξη του Elon Musk, η Kamala Harris είχε πίσω της όπως η Λορίν Τζομπς (χήρα του ιδρυτή της Apple, Στιβ Τζομπς), ο Ρέιντ Χόφμαν του LinkedIn, ο Μαρκ Μπένιοφ της Salesforce, ο Τζορτζ Σόρος και πάνω από όλα τον Μπιλ Γκέιτς (Microsoft).
Μαζί με τους βασικούς υποστηρικτές τους στις επιχειρήσεις, τα μέσα ενημέρωσης, τις δεξαμενές σκέψης και τα πανεπιστήμια, η σημερινή ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος μπορεί να υπερασπίζεται τις αριστερές ιδέες αλλά αποτελεί «Συνδικάτο» με δύναμη πάση θυσία.
Αυτές οι «ελίτ» και οι οικονομικοί τους υποστηρικτές πιστεύουν ότι οι αξίες και τα συμφέροντά τους πρέπει να έχουν σημασία στις ΗΠΑ.
Όχι μόνο δαιμονοποιούν τους αντιπάλους τους με κάθε δυνατό τρόπο αλλά και προσπαθούν να τους χτυπήσουν με όποιον τρόπο μπορούν.
Οι Δημοκρατικοί χρησιμοποίησαν επανειλημμένα ψευδή και παραποιημένα στοιχεία για να εκδικηθούν τον Trump και όσους είχαν το θάρρος να τον υποστηρίξουν δημόσια.
Οι «προοδευτικοί» εισαγγελείς καταδίωξαν τον Trump, κατηγορώντας τον για νοθεία, εκλογική ανατροπή και κωλυσιεργία, συμπεριλαμβανομένων 116 κατηγοριών για κακούργημα.
Όλες αυτές οι νομικές υποθέσεις έμοιαζαν να έχουν ένα πολιτικό μήνυμα, «o Trump, είναι εχθρός του αμερικανικού λαού, πρέπει να πάει στη φυλακή».
Ωστόσο στον αμερικανικό λαό αυτή η πολιτική δίωξη είχε άλλα αποτελέσματα, προκάλεσε συμπάθεια και υποστήριξη στον Trump από τον αμερικανικό λαό.
Κάθε δίκη ή ακρόαση φαινόταν να ενισχύει τον Trump στις δημοσκοπήσεις.
Τελικά, ο «κατάδικος» Trump για τις «ελίτ» αναδείχθηκε ως κοινή επιλογή των Αμερικανών.
Η εκλογική του νίκη ήταν συντριπιτική.
Ενώ οι «ελίτ» λέγεται ότι έχουν εδραιώσει την κυριαρχία τους στο Δημοκρατικό κόμμα απομακρύνοντας το από τους απλούς Αμερικανούς, το παλιό Ρεπουμπλικανικό κόμμα των πλουσίων και των συντηρητικών φαίνεται να έχει υποστεί επίσης αλλαγές.
Όπως δείχνει η νίκη του Trump, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι τώρα πραγματικά μια «μεγάλη σκηνή», που φιλοξενεί μαύρους (ιδιαίτερα άνδρες), Ισπανόφωνους, ανεξάρτητους, ακόμη και «παλιούς» Δημοκρατικούς όπως ο Elon Musk (είχε ψηφίσει τη Clinton το 2016 και τον Biden στο 2020), Tulsi Gabbard και Robert Kennedy Jr.
COMMENTS