Οι καρχαρίες της Γροιλανδίας, που μπορούν να ζήσουν έως και 400 χρόνια, παραμένουν ένα μυστήριο για τους επιστήμονες. Οι ερευνητές, όπως ο δρ. Ewan Gamplisson, μελετούν τον μεταβολισμό αυτών των ζώων για να κατανοήσουν τα μυστικά της μακροζωίας τους, ελπίζοντας να αποκαλύψουν πληροφορίες που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την ανθρώπινη υγεία.
Οι μελέτες δείχνουν ότι ο μεταβολικός ρυθμός αυτών των καρχαριών δεν επιβραδύνεται με την ηλικία, μια σημαντική διαφορά από άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Αυτή η έρευνα είναι κρίσιμη καθώς το είδος αντιμετωπίζει απειλές από την κλιματική αλλαγή και τη θαλάσσια ρύπανση.
Είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν καρχαρίες της Γροιλανδίας, που στην επανάσταση του 1821 ήταν ήδη 100 ετών. Είναι γνωστό πως αυτοί οι μεγάλοι θηρευτές του Βόρειου Ατλαντικού, ζουν εκατοντάδες χρόνια. Μάλιστα, το 2016, ερευνητές ανακάλυψαν πως μπορούν να ζήσουν τουλάχιστον 272 έτη, ενώ μπορεί να φτάσουν και τα 400.
Όμως, το γιατί αυτοί οι καρχαρίες ζουν τόσο πολύ είναι ένα μεγάλο μυστήριο. Ορισμένες θεωρίες αναφέρουν τον αργό ρυθμό ανάπτυξης και τον πολύ χαμηλό μεταβολισμό, όμως οι έρευνες είναι σε εξέλιξη.
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως αποκάλυψη των μυστικών αυτού του είδους και του τρόπου που γερνούν, θα μπορούσε να βοηθήσει του ανθρώπους να ζήσουν περισσότερο και με καλύτερη υγεία. Πιθανότατα δε θα φτάσουμε τα 400, όμως ακόμα και μια επέκταση της ανθρώπινης ζωής για άλλα 10 έτη, θα ήταν μεγάλη ανακάλυψη.
Ένας επιστήμονας ηγείται στο κυνήγι, ο Ewan Gamplisson, που μελετάει τον μεταβολισμό των καρχαριών για ενδείξεις σχετικά με τη διαδικασία γήρανσης.
«Η καλύτερη κατανόηση της ανατομίας και των προσαρμογών ενός μακρόβιου είδους όπως ο καρχαρίας της Γροιλανδίας μπορεί να μας επιτρέψει να βελτιώσουμε την ανθρώπινη υγεία», είπε ο Camplisson, διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.
Οι καρχαρίες της Γροιλανδίας που βρίσκονται κυρίως στον Αρκτικό και τον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό, κολυμπούν πολύ ήρεμα και φτάνουν σε μήκος τα 7 μέτρα και βάρος μέχρι και 1.5 τόνους, σύμφωνα με το National Geographic.
Ο τεράστιος καρχαρίας τρέφεται με σολομούς, χέλια, φώκιες και αρκετές φορές πολικές αρκούδες, αν τους δοθεί η ευκαιρία. Το πιο πιθανό όμως είναι να περάσουν μεγάλες περίοδοι ανάμεσα στα γεύματά τους. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2022, ένα ψάρι 493 κιλών, χρειάζεται περίπου 50-150 γραμμάρια τροφής την ημέρα.
Η νέα έρευνα του Camplisson, την οποία παρουσίασε στο Society for Experimental Biology Annual Conference νωρίτερα αυτό το μήνα, έδειξε ότι ο μεταβολικός ρυθμός των καρχαριών μπορεί να μην επιβραδύνεται καθώς γερνούν, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί οι καρχαρίες ζουν τόσο πολύ.
Αυτή είναι και η διαφορά με τα άλλα ζώα, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων. Ο δικός μας μεταβολισμός για παράδειγμα, επιβραδύνει καθώς περνούν τα χρόνια, γεγονός που συμβαίνει στην ανθυγιεινή αύξηση βάρους.
Ο Camplisson εξέτασε τη δραστηριότητα πέντε μεταβολικών ενζύμων σε διατηρημένο μυϊκό ιστό καρχαρία της Γροιλανδίας.
«Στα περισσότερα είδη, θα περίμενε κανείς ότι όσο ζώο γερνάει η δραστηριότητα αυτών των ενζύμων να ποικίλλει», είπε.
«Μερικά από αυτά θα παρουσιάσουν μείωση με την πάροδο του χρόνου καθώς μπορεί να αρχίσουν να αποτυγχάνουν ή να υποβαθμίζονται, ενώ άλλα στη συνέχεια θα αντισταθμίσουν και θα αυξήσουν τη δραστηριότητα για να βεβαιωθούν ότι το ζώο εξακολουθεί να παράγει αρκετή ενέργεια», πρόσθεσε.
Όμως, στους καρχαρίες της Γροιλανδίας που ερεύνησε, ηλικίας μεταξύ 60 και 200 ετών, δεν παρατηρήθηκε σημαντική διακύμανση στην δραστηριότητα των ενζύμων. Βέβαια, ένας καρχαρίας της Γροιλανδίας 200 ετών, θεωρείται μεσήλικας, οπότε οι παρατηρήσεις μπορεί να μην ισχύουν όταν οι καρχαρίες φτάνουν στις τρίτο ή τέταρτο αιώνα της ζωής τους.
Ο Camplisson σχεδιάζει να εξετάσει περισσότερα ένζυμα για να δει αν και πώς αλλάζουν καθώς γερνούν οι καρχαρίες.
Υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν, αφού δεν γνωρίζουμε πλήρως πως λειτουργεί η γήρανση.
«Η γήρανση είναι ένα απίστευτα περίπλοκο σύστημα και δεν έχουμε ακόμα μια οριστική απάντηση για το πώς ακριβώς λειτουργεί», είπε ο Camplisson.
Οι αλλαγές στο μεταβολισμό είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που προκαλούν γήρανση. Τα γενετικά λάθη, η αστάθεια των πρωτεϊνών και πολλές άλλες διεργασίες είναι μεταξύ αυτών που είναι γνωστά ως «τα χαρακτηριστικά της γήρανσης ». Ο Camplisson πιστεύει ότι οι καρχαρίες έχουν περισσότερα να μας διδάξουν σε αυτούς τους τομείς.
«Θέλουμε να εξετάσουμε προσεκτικά ορισμένα από αυτά τα χαρακτηριστικά για να προσδιορίσουμε εάν ο καρχαρίας της Γροιλανδίας παρουσιάζει σημάδια παραδοσιακής γήρανσης », είπε.
Όμως οι επιστήμονες πρέπει να βιαστούν, καθώς το είδος θεωρείται σχεδόν απειλούμενο πλέον. Φαίνεται πως το είδος είναι αργό στην προσαρμογή σε αλλαγές κλίματος, ενώ η ρύπανση της θάλασσας αποτελεί πρόβλημα για το είδος.
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου