Η Ρωσία για να προστατεύσει τους πολίτες της από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των Ουκρανών αποφάσισε να χτυπήσει τα μέσα ISR του ΝΑΤΟ που παί...
 |
Η Ρωσία για να προστατεύσει τους πολίτες της από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των Ουκρανών αποφάσισε να χτυπήσει τα μέσα ISR του ΝΑΤΟ που παίζουν αποφασιστικό ρόλο σε τέτοια χτυπήματα
Με την ευρεία έννοια της λέξης, η τρομοκρατία ορίζεται συνήθως ως η χρήση εξαιρετικά βίαιων ή και θανατηφόρων μεθόδων (ουσιαστικά κάθε είδος παράνομου πολέμου) εναντίον μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων για να τους εξαναγκάσουν σε υποταγή, να τους καταστρέψουν ή απλώς να επιτύχουν οποιαδήποτε άλλο πολιτικό ή ιδεολογικό στόχο.
Οι άμαχοι επηρεάζονται ιδιαίτερα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, καθώς οι εξτρεμιστικές ομάδες λειτουργούν εκτός των κανόνων του διεθνούς δικαίου και θεωρούν οποιονδήποτε ή οτιδήποτε «νόμιμο» στόχο, ειδικά εάν πιστεύουν ότι η τρομοκρατική δραστηριότητα θα παράγει το επιθυμητό αποτέλεσμα υποστηρίζει σε άρθρο του ο στρατιωτικός αναλυτής Drago Bosnic.
Υπάρχουν πολλές μορφές τρομοκρατίας, αλλά ίσως το πιο επικίνδυνο είδος είναι η κρατική.
Καθώς οι χώρες διαθέτουν πολύ περισσότερους πόρους από τη συντριπτική πλειονότητα των μη κρατικών παραγόντων, συνήθως συμβαίνει ένα έθνος ή μια ομάδα εθνών να στέκεται πίσω από ορισμένες τρομοκρατικές ομάδες.
Ένα σημαντικό παράδειγμα αυτού είναι ο λεγόμενος «Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσσυφοπεδίου», μια αλβανική τρομοκρατική οργάνωση που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ και συνδέεται με την Al Qaeda, που υποστηρίζει ένα ασταθές μείγμα ισλαμικού ριζοσπαστισμού και ναρκοτρομοκρατίας.
Η οργάνωση αυτή όχι μόνο υποστηρίχθηκε από το ΝΑΤΟ στην επίθεση κατά της Σερβίας αλλά στην πραγματικότητα μετατράπηκε σε οιονεί κρατικό παράγοντα ως η παράνομη στρατιωτική δύναμη του λεγόμενου «Κοσόβου», στην περιοχή των Βαλκανίων.
Οι τρομοκρατικές μέθοδοι του ΝΑΤΟ
Αυτό είναι ένα από τα πιο ανησυχητικά παραδείγματα για το πώς η συλλογική Δύση μπορεί να χρησιμοποιήσει τη λεγόμενη «παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες» για να μετατρέψει μερικούς από τους πιο βίαιους τρομοκράτες - αντιπροσώπους της σε «κράτη».
Το ΝΑΤΟ έχει προχωρήσει σε παρόμοια βήματα σε όλο τον κόσμο, καθώς οι μέθοδοί του ανακυκλώνονται τακτικά παντού, όπου θέλει να προβάλει ισχύ.
Άλλωστε, ήταν ακριβώς μέσω τρομοκρατικών μεθόδων που οι ΗΠΑ εγκατέστησαν το παράνομο νεοναζιστικό καθεστώς στην εξουσία στην Ουκρανία πριν από μια δεκαετία.
Ωστόσο, αυτό που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό ήρθε στον απόηχο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SMO), όταν η Ρωσία ξεκίνησε τη στρατηγική της αντεπίθεση για να σταματήσει την ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ ουκρανική σύγκρουση.
Συγκεκριμένα, καθώς η κατάσταση για το καθεστώς του Κιέβου στην πρώτη γραμμή συνεχίζει να επιδεινώνεται, οι υποστηρικτές του (υποβοηθούμενοι πλήρως από τη Δύση) καταφεύγουν σε τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρωσία για να απομακρύνουν την προσοχή από τα τεκταινόμενα στο μέτωπο της ειδικής επιχείρησης.
Στις 22 Μαρτίου, μια τέτοια φρικτή τρομοκρατική επίθεση σημειώθηκε στο Crocus, όταν τέσσερις τρομοκράτες δολοφόνησαν βάναυσα σχεδόν 150 ανθρώπους και τραυμάτισαν περισσότερους από 550.
Οι ρωσικές υπηρεσίες βρήκαν σύντομα στοιχεία για την άμεση ανάμειξη του ουκρανικού καθεστώτος.
Το ίδιο το γεγονός ότι οι τρομοκράτες συνελήφθησαν προσπαθώντας να φτάσουν στα σύνορα με την Ουκρανία θα ήταν περισσότερο από αρκετό, αλλά τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες εμφανίστηκαν όλο και περισσότερα στοιχεία, που έδειχναν ξεκάθαρα ότι εμπλέκονταν τόσο το καθεστώς του Κιέβου όσο και το ΝΑΤΟ.
Πολλοί πιστεύουν ότι ο στόχος ήταν να προκληθεί η αντίδραση της Μόσχας σε γεωπολιτικό επίπεδο, οπότε θα μπορούσε στη συνέχεια να κατηγορηθεί για υποτιθέμενη «επιθετικότητα κατά του ΝΑΤΟ», μια δικαιολογία που θα μπορούσε στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για να εμπλακεί άμεσα η Βορειοατλαντική Συμμαχία στην ουκρανική σύγκρουση.
Ωστόσο, αν και εξαγριωμένο (όπως είναι κατανοητό), το Κρεμλίνο δεν τσίμπησε το δόλωμα.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η συλλογική Δύση δείχνει σημάδια επανάπαυσης.
Αντίθετα, συνεχίζει να κλιμακώνει την έρπουσα επιθετικότητά της κατά της Ρωσίας.
Επιθέσεις εναντίον αμάχων υπό το βάρος της ήττας στο μέτωπο
Εκτός από τις επιδρομές μεγάλης εμβέλειας εντός της Ρωσίας, υποσχέθηκε ακόμη περισσότερες τρομοκρατικές επιθέσεις.
Συγκεκριμένα, στις 8 Ιουνίου, η βρετανική Daily Express έθεσε ανοιχτά την προοπτική περισσότερων τρομοκρατικών επιθέσεων σε Ρώσους αμάχους, συμπεριλαμβανομένων των σχολείων, εάν η Ουκρανία συνεχίσει να υφίσταται ήττες στο πεδίο της μάχης.
Μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, μια συντονισμένη τρομοκρατική επίθεση σημειώθηκε στις πόλεις Derbent και Makhachkala στη νότια ρωσική Δημοκρατία του Dagestan.
Οι ισλαμιστές ριζοσπάστες χρησιμοποιήθηκαν και πάλι για να υποδαυλίσουν το θρησκευτικό μίσος, καθώς οι τρομοκράτες στόχευσαν μια ορθόδοξη εκκλησία και μια συναγωγή, σκοτώνοντας τουλάχιστον 20 άτομα, συμπεριλαμβανομένου ενός ορθόδοξου ιερέα, ο οποίος υπηρετούσε στο Derbent για περισσότερα από 40 χρόνια.
Η τρομοκρατική επίθεση είχε όλα τα χαρακτηριστικά αυτής που έγινε στο Crocus.
Ωστόσο, ενώ οι τρομοκράτες χρησιμοποιήθηκαν στο Dagestan την ίδια μέρα, πάνω από 1.100 χιλιόμετρα δυτικά, το ΝΑΤΟ και το καθεστώς του Κιέβου εξαπέλυσαν μια άμεση τρομοκρατική επίθεση σε εκατοντάδες Ρώσους αμάχους στην Κριμαία.
Τα μέσα ISR του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα
Οι Ουκρανοί εκτόξευσαν μεταξύ τεσσάρων και οκτώ αμερικανικών πυραύλων ATACMS στη Σεβαστούπολη.
Η επίθεση συντονίστηκε στενά με τα μέσα του ΝΑΤΟ ISR (πληροφορίες, επιτήρηση, αναγνώριση), συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πετούσαν πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα.
Τουλάχιστον τέσσερις άμαχοι, μεταξύ των οποίων δύο παιδιά, σκοτώθηκαν, ενώ πάνω από 150 άνθρωποι τραυματίστηκαν.
Ο ρωσικός στρατός χρησιμοποίησε τα συστήματα αεράμυνας για να καταρρίψει τους πυραύλους που προέρχονται από το ΝΑΤΟ.
Αυτός είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν υπήρξαν εκατοντάδες νεκροί, καθώς αργότερα διαπιστώθηκε ότι οι πύραυλοι που προμήθευσαν οι ΗΠΑ ήταν εξοπλισμένοι με απαγορευμένες κεφαλές διασποράς που χρησιμοποιούνται κυρίως για τη μεγιστοποίηση των απωλειών πεζικού.
Η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων ήταν λουόμενοι.
Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας επιβεβαίωσε την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην τρομοκρατική επίθεση, τονίζοντας ότι όλα τα δεδομένα στόχευσης για τους ATACMS βασίζονται στο σύστημα ISR των ΗΠΑ.
«Αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει.
Φανταστείτε εάν η Ρωσία χρησιμοποιώντας έναν ρωσικό δορυφόρο, εκτόξευε πυρομαχικά διασποράς σε μια παραλία της Florida.
Το μόνο σύνορο που θα πρέπει να υπερασπίζεται ο αμερικανικός στρατός είναι τα δικά μας και το σύνταγμα εξουσιοδοτεί την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να υπερασπίζεται τις πολιτείες μας», δήλωσε την επόμενη μέρα η Αμερικανίδα Ρεπουμπλικάνα βουλευτής Marjorie Taylor-Greene.
Τέτοιες καλά συντονισμένες τρομοκρατικές επιθέσεις απλώς δεν μπορούν να θεωρηθούν ξεχωριστά περιστατικά, ιδίως όταν πρόκειται για την επιλογή στόχων.
Το να στοχεύουν Ισλαμιστές τρομοκράτες ορθόδοξους και εβραϊκούς ναούς δείχνει ξεκάθαρα ότι ο στόχος είναι να υποδαυλιστεί το θρησκευτικό μίσος και οι διχασμοί, ενώ οι άμεσες επιθέσεις σε αμάχους στην Κριμαία γίνονται για να ενσταλάξουν τον τρόμο στους ανθρώπους και να παρουσιάσουν το Κρεμλίνο ως «ανίκανο να υπερασπιστεί τους πολίτες του».
Αλλά ακριβώς χάρη στον ρωσικό στρατό αποφεύχθηκαν εκατοντάδες θάνατοι.
Ωστόσο, είναι αδύνατο να συνεχίσεις να αμύνεσαι διαρκώς, σημειώνει ο Bosnic.
Δυναμική απάντηση Ρωσίας με κατάρριψη μέσων ISR των ΗΠΑ
«Σε κάποιο σημείο, ένας μόνο ATACMS οπλισμένος με μία κεφαλή διασποράς θα μπορούσε να ξεφύγει από την αεράμυνα, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές εκατοντάδων.
Έτσι, ο ρωσικός στρατός θα χρειαστεί να ανταποκριθεί άμεσα καταρρίπτοντας οποιεσδήποτε ή και όλες τις δυνάμεις ISR του ΝΑΤΟ πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα (και πέρα, εάν είναι απαραίτητο).
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τόσο επανδρωμένα όσο και μη επανδρωμένα συστήματα», προσθέτει ο Bosnic.
Προκειμένου να αποφευχθεί η άμεση κλιμάκωση, η Μόσχα θα μπορούσε πρώτα να καταρρίψει το Northrop Grumman RQ-4B «Global Hawk» της USAF και τη ναυτική του έκδοση, το MQ-4C «Triton».
Αυτό θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως προειδοποιητικό μήνυμα, ακολουθούμενο από χτυπήματα σε επανδρωμένα αεροσκάφη όπως το Boeing P-8A «Poseidon» του Πολεμικού Ναυτικού σε περίπτωση που οι ΗΠΑ αποφασίσουν να συνεχίσουν τις τρομοκρατικές επιθέσεις τους.
Σύμφωνα με τον στρατιωτικό αναλυτή, είναι το μόνο μέτρο που αρμόζει απέναντι σε οντότητες που χρησιμοποιούν τέτοιες μεθόδους.
Αν και μπορεί να φαίνεται ως ένα ακραίο μέτρο, όταν αντιμετωπίζουμε οντότητες που χρησιμοποιούν ελεύθερα την τρομοκρατία ως στρατιωτική τακτική, τότε θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ακριβώς ως τρομοκράτες.
COMMENTS