Στην Σύνοδο των 29 υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στις Βρυξέλλες την περασμένη Τετάρτη, ο γενικός γραμματέας της Συμμαχίας έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τα νέα ρωσικά υπερ-υπερηχητικά όπλα. Ο Γιένς Στόλτενμπεργκ τόνισε στους υπουργούς ότι «η ισορροπία του τρόμου αμφισβητείται», κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στα ρωσικά υπερ-υπερηχητικά συστήματα Kinzhal και Avangard. Στην ίδια σύνοδο ένας ανώτατος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ ανέλυσε στους 29 υπουργούς Άμυνας ότι «στον τομέα μικρών και μεσαίων αποστάσεων η Ρωσία υπερτερεί των δυνατοτήτων της Συμμαχίας», τονίζοντας ότι «υπάρχει μεγάλη ανισορροπία και μια συστηματική ανισότητα».

Θυμίζουμε ότι στις 19 Μαΐου 2018 σε ανάρτηση μας με τίτλο «Τα ρωσικά υπερόπλα Kinzhal και Avangard σπέρνουν τον πανικό στο αμερικανικό Πεντάγωνο» είχαμε αναφερθεί διεξοδικά στα νέα υπερσύγχρονα ρωσικά όπλα, τονίζοντας ότι «αυτοανακηρυχθείσα παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ που βασιζόταν στην δύναμη των όπλων και καθαρά στο στρατιωτικό πεδίο, έχει ανεπιστρεπτί παρέλθει. Είχε τελειώσει εδώ και αρκετό χρόνο, απλώς τα νέα ρωσικά όπλα της δίνουν την χαριστική βολή».

Ο πύραυλος αέρος-επιφανείας Kinzhal αναπτύσσει ταχύτητα δεκαπλάσια του ήχου (10 Mach) και η αντιμετώπιση του από τα υπάρχοντα αντιπυραυλικά συστήματα του ΝΑΤΟ είναι αδύνατη. H ιπτάμενη κεφαλή (hypersonic glider) Avangard ενσωματώνεται σε διηπειρωτικούς πυραύλους και αφού τεθεί σε επιθυμητή τροχιά κατευθύνεται προς τον επιλεγμένο στόχο με ταχύτητα εικοσαπλάσια του ήχου (20 Mach), διαπερνώντας οποιοδήποτε υφιστάμενο ή μελλοντικό σύστημα πυραυλικής ασπίδας.

Το ΝΑΤΟ (και οι ΗΠΑ) είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ανυπεράσπιστο από τα υπερ-υπερηχητικά ρωσικά όπλα, επειδή αυτά δεν μπορούν λόγω μεγάλης ταχύτητας να εντοπιστούν. Σημειώνουμε ότι η ανάπτυξη ενός δορυφορικού δικτύου εντοπισμού, παρακολούθησης και αναχαίτισης υπερ-υπερηχητικών στόχων δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει πριν από τις αρχές της δεκαετίας 2030.

Τα υπερ-υπερηχητικά όπλα αυξάνουν δραματικά την στρατιωτική ικανότητα της Ρωσίας, ενισχύουν την παγκόσμια στρατηγική θέση της Μόσχας, ενώ ανοίγουν ένα νέο κύκλο στον αγώνα των εξοπλισμών. Σημαίνει επίσης το τέλος των προσπαθειών της Δύσης για την εξάλειψη της ανάπτυξης της Ρωσίας. Το ΝΑΤΟ μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης επεδίωξε με την εξάπλωση του προς Ανατολάς να επιβάλλει την μονοπολική ηγεμονία των αφεντικών του και να κερδίσει μονομερή πλεονεκτήματα έναντι της Ρωσίας. Απέτυχε όμως παταγωδώς και τώρα βρίσκεται εγκλωβισμένο στην «παγίδα του Θουκυδίδη». Όπως αναφέρει ο πατήρ της επιστημονικής ιστορίας Θουκυδίδης, η πραγματική αιτία του Πελοποννησιακού Πολέμου ήταν «η αύξηση της αθηναϊκής δύναμης και του φόβου που αυτή προκάλεσε στην Σπάρτη».

Ο επιθετικός επεκτατισμός του ΝΑΤΟ μετά το 1990, που έχει όλα τα χαρακτηριστικά του ιμπεριαλιστικού ορισμού, εφόσον συνεχισθεί οδηγεί αναπόφευκτα σε μια εξ ίσου επιθετική στρατιωτικοποίηση της άλλης πλευράς, με πιθανή λύση τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Γ. Λιναρδής
πηγη
 
Top