Με την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης το 1821, το κύμα ξεσηκωμού των Ελλήνων της Χαλκιδικής για τη λευτεριά την άνοιξη του 1821 οδήγησε σε μια άγρια σφαγή 3.000 Ελλήνων στη Θεσσαλονίκη.

Μόλις έγινε γνωστό πως εξοντώθηκε η τουρκική φρουρά στον Πολύγυρο, οι Τούρκοι στη Θεσσαλονίκη έσφαξαν στις φυλακές του διοικητηρίου όσους Έλληνες κρατούσαν εκεί ως ομήρους. Υπολογίζεται πως ο Τούρκος στρατιωτικός διοικητής της πόλης, ο Σερίφ Σιντίκ Γιουσούφ πασάς, διέταξε να σφαγιαστούν 400 Έλληνες που κρατούνταν στο διοικητήριο ως ύποπτοι για εξεγέρσεις, ανάμεσα στους οποίους ήταν πολλά μέλη της ελληνικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης και έμποροι.

Ταυτόχρονα, οι επίσημες αρχές της πόλης παρότρυναν το μανιώδη όχλο να καταστρέψει με λύσσα και μανία τα πλούσια ελληνικά καταστήματα της πόλης, αλλά και να προβεί σε βιαιοπραγίες ενάντια στον άμαχο ελληνικό πληθυσμό, με αποτρόπαιες σφαγές έως και βιασμούς γυναικών.


Εκείνες τις ημέρες, συνελήφθησαν ο τοποτηρητής του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης επίσκοπος Κιτρούς Μελέτιος, οι δημογέροντες Χρ. Μπαλάνος, Γ. Πάικος, Χρ. Μενεξές, Στ. Πολύδωρος, Αν. Κυδωνιάτης, Αθ. Σκανδαλίδης, Κ. Τάττης, ο ιερέας του Αγ. Μηνά Παπαγιάννης κ.ά. Μετά τη σύλληψή τους οδηγήθηκαν δεμένοι στην αγορά, στο Καπάνι. Ο επίσκοπος κατακρεουργήθηκε από το μανιασμένο όχλο, μαζί με τον Παπαγιάννη, που του έκοψαν τα χέρια και τα πόδια. Τον Χρ. Μενεξέ τον κρέμασαν στον πλάτανο της πλατείας του Αγ. Γεωργίου και οι υπόλοιποι εκτελέστηκαν.

Στη συνέχεια, ο αφηνιασμένος όχλος όρμησε στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου -στο χώρο που βρίσκεται σήμερα ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά- όπου είχε καταφύγει μεγάλος αριθμός γυναικόπαιδων και γερόντων και κατάσφαξαν 2.000 περίπου άτομα. Συνολικά, την περίοδο των βιαιοπραγιών και της τρομοκρατίας, κατά τους πρώτους μήνες της ελληνικής επανάστασης, στη Θεσσαλονίκη έχασαν τη ζωή τους πάνω από 3.000 Έλληνες.
πηγη
 
Top