Ένα θέμα που έχει απασχολήσει κατά καιρούς πολλούς επιστήμονες και διατροφολόγους, σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι πολλά τα στοιχεία που γνωρί...
Ένα θέμα που έχει απασχολήσει κατά καιρούς πολλούς επιστήμονες και διατροφολόγους, σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι πολλά τα στοιχεία που γνωρίζουμε για τη διατροφή του Ιησού, κάποια μας δίνει η Καινή Διαθήκη.
Οι επιστήμονες ισχυρίζονται πως εκείνα τα χρόνια σπάνια υπήρχαν παχύσαρκοι άνθρωποι και οι περισσότεροι δεν είχαν καθόλου λίπος. Αυτή, λένε, είναι και βασικά η εξήγηση που ο Ιησούς απεικονίζεται πολύ λεπτός.
Όμως ήταν; Ήταν τόσο ισχνός και αδύναμος όσο παρουσιάζεται σε πολλές απεικονίσεις και στα διάφορα έργα; Καταρχάς για να είναι σε θέση να κουβαλήσει το σταυρό σε όλη αυτή τη δύσκολη διαδρομή ως τον Γολγοθά, θα πρέπει να ήταν πολύ δυνατός. Μόνο το Τ -το πάνω μέρος του σταυρού- ζύγιζε κάπου 50 κιλά, ενώ ολόκληρος ο σταυρός, σύμφωνα με πληροφορίες, πάνω από 100 – 120 κιλά.
Σύμφωνα με την Ινδή Μητέρα, Shri Mataji, η ορθότερη απεικόνιση του Ιησού είναι εκείνη της Δευτέρας Παρουσίας, του MICHELANGELO, στην capella sistina. Κι εκεί, μόνο ισχνός και ανήμπορος δεν δείχνει…
Τι αναφέρουν λοιπόν τα Ιερά βιβλία για τις διατροφικές συνήθειες εκείνης της εποχής;
“Ο Ιησούς έτρωγε κυρίως φυσικές τροφές – πολλά λαχανικά και όσπρια, όπως φασόλια και φακές. Έτρωγε ψωμί, πολλά φρούτα και έπινε πολύ νερό καθώς και κόκκινο κρασί.”μεσογειακή διατροφήΥπήρχε όμως κρέας στην διατροφή Του; Από τις Γραφές προκύπτει ότι ο Ιησούς έτρωγε κρέας σε ειδικές περιπτώσεις, ίσως μόλις μια φορά το μήνα, ακριβώς όπως στην παραβολή με τον άσωτο υιό που έφαγε τον μόσχο τον σιτευτό.
Καθηγητής Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης που έχει μελετήσει επί μακρόν, μέσα από τα ιερά κείμενα, το θέμα των διατροφικών συνηθειών του 1ου αιώνα εξηγεί , ότι σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου η διατροφή ήταν περίπου η ίδια και αποτελούσε αυτό που λέμε σήμερα Μεσογειακή διατροφή.
Ο ίδιος τονίζει: “Η βασική διατροφή ενός χωρικού στη Μεσόγειο, την εποχή του Ιησού, ήταν το ψωμί. Στην παραθαλάσσια περιοχή της Γαλιλαίας, τα ψάρια αποτελούσαν επίσης σημαντική διατροφική συνήθεια, αν και για τους χωρικούς μόνο σε μικρές ποσότητες, απλά για δώσουν νοστιμιά στο ψωμί. Σταφύλια και ελιές παράγονταν στην Γαλιλαία, όμως περισσότερο τα καλλιεργούσαν για να κάνουν κρασί και λάδι και να τα πουλήσουν παρά για να τα καταναλώσουν οι ίδιοι.”
Βέβαια σημαντικό ρόλο δεν παίζει μόνο το τι τρώμε αλλά και πως το τρώμε. Δηλαδή είναι πολύ σημαντικό η βρώση να γίνεται με ηρεμία, να μην τρώμε σαν να μας κυνηγάνε και να μασάμε την τροφή μας όπως πρέπει. Ο Μυστικός Δείπνος σαν διαδικασία, είναι χαρακτηριστική: Το δείπνο κρατούσε ώρες και έτρωγαν πολύ αργά. Οι Απόστολοι κάθονταν γύρω από το τραπέζι και συζητούσαν ενώ παράλληλα έτρωγαν αργά.
Το φαγητό δεν καταναλώθηκε κατά τη διάρκεια μιας τυπικής καθιστής συγκέντρωσης σε ένα ορθογώνιο τραπέζι, όπως φαίνεται σε πολλά θρησκευτικά έργα τέχνης, αλλά με τον Ιησού και τους αποστόλους του ξαπλωμένους σε μαξιλάρια δαπέδου, όπως έκαναν οι Ρωμαίοι εκείνη την εποχή.
«Gerusalemme: L’Ultima Cena» – Το φαγητό δεν καταναλώθηκε κατά τη διάρκεια μιας τυπικής καθιστής συγκέντρωσης σε ένα ορθογώνιο τραπέζι, όπως φαίνεται σε πολλά θρησκευτικά έργα τέχνης, αλλά με τον Ιησού και τους αποστόλους του ξαπλωμένους σε μαξιλάρια δαπέδου, όπως έκαναν οι Ρωμαίοι εκείνη την εποχή.
Άλλη μελέτη, από δύο Ιταλούς αρχαιολόγους -που θα δημοσιεύουν τα ευρήματά τους τον επόμενο μήνα στο βιβλίο «Gerusalemme: L’Ultima Cena»- επικαλείται στίχους της Βίβλου, εβραϊκά γραπτά, αρχαία ρωμαϊκά έργα και αρχαιολογικά δεδομένα που αναφέρονται στις διατροφικές συνήθειες στην Ιερουσαλήμ στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. Οι συγκεκριμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι το τελευταίο γεύμα του Ιησού, αποτελείτο από: βραστά φασόλια, αρνί, ελιές, πικρά χόρτα, σάλτσα ψαριού, άζυμο ψωμί και αρωματικό κρασί.
Χρήσιμες πληροφορίες επίσης αντλούμε και από τα θαύματα. Το πρώτο είναι ο “κορεσμός των 5.000 ανθρώπων”. Σε ένα κήρυγμα του Θεανθρώπου, έχουν συγκεντρωθεί 5.000 πιστοί για να τον ακούσουν. Στο τέλος της ημέρας οι μαθητές του Θεανθρώπου του λένε πως πρέπει να αφήσει τους ανθρώπους να φύγουν, να αγοράσουν τροφές γιατί εκεί που βρίσκονται ο τόπος είναι έρημος. Και μπορεί ο τόπος να ήταν έρημος αλλά “ο τρέφων την οικουμένην παρέστιν”. Ο Χριστός προστάζει τους μαθητές του να προσφέρουν ότι έχουν να φάνε οι άνθρωποι. Οι μαθητές του έχουν 5 ψωμιά και δυο ψάρια. Ο Χριστός τα ευλογεί, οι μαθητές τα μοιράζουν στα πλήθη όλοι κάθονται καταγής και “έφαγαν πάντες και εχορτάσθηκαν και περισσεύουν 12 κοφίνια πλήρης τεμάχια άρτων”.
Σε γενικές γραμμές λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι την εποχή του Ιησού, έτρωγαν λιτά και μόνο τα απαραίτητα. Έτρωγαν υγιεινά και η διατροφή τους ήταν πλούσια σε ψάρι, σε λαχανικά σε φρούτα και σε λάδι. Κρέας σπανιότερα και μάλλον σε εξαιρετικές περιπτώσεις – ένας γάμος, μια γιορτή…
.allnewz.gr
Οι επιστήμονες ισχυρίζονται πως εκείνα τα χρόνια σπάνια υπήρχαν παχύσαρκοι άνθρωποι και οι περισσότεροι δεν είχαν καθόλου λίπος. Αυτή, λένε, είναι και βασικά η εξήγηση που ο Ιησούς απεικονίζεται πολύ λεπτός.
Όμως ήταν; Ήταν τόσο ισχνός και αδύναμος όσο παρουσιάζεται σε πολλές απεικονίσεις και στα διάφορα έργα; Καταρχάς για να είναι σε θέση να κουβαλήσει το σταυρό σε όλη αυτή τη δύσκολη διαδρομή ως τον Γολγοθά, θα πρέπει να ήταν πολύ δυνατός. Μόνο το Τ -το πάνω μέρος του σταυρού- ζύγιζε κάπου 50 κιλά, ενώ ολόκληρος ο σταυρός, σύμφωνα με πληροφορίες, πάνω από 100 – 120 κιλά.
Σύμφωνα με την Ινδή Μητέρα, Shri Mataji, η ορθότερη απεικόνιση του Ιησού είναι εκείνη της Δευτέρας Παρουσίας, του MICHELANGELO, στην capella sistina. Κι εκεί, μόνο ισχνός και ανήμπορος δεν δείχνει…
Τι αναφέρουν λοιπόν τα Ιερά βιβλία για τις διατροφικές συνήθειες εκείνης της εποχής;
- Στον Μυστικό Δείπνο, ο Ιησούς λέγεται λοιπόν, ότι έφαγε μόνο ψωμί και ήπιε κρασί.
- Στο κατά Λουκά 24:42, ο ευαγγελιστής αναφέρει: “Και Του έδωσαν ένα κομμάτι ψητό ψάρι και ένα κομμάτι κερήθρα. Και τα πήρε, και τα έφαγε μπροστά τους.”
- Πάλι στο κατά Λουκά 10.8: “Όποτε επισκέπτεστε μια πόλη και σας φιλοξενούν, να φάτε ότι σας προσφέρουν,” πράγμα που δείχνει ότι ο Χριστός δεν ήταν υπέρ της σχολαστικότητας σχετικά με το φαγητό.
“Ο Ιησούς έτρωγε κυρίως φυσικές τροφές – πολλά λαχανικά και όσπρια, όπως φασόλια και φακές. Έτρωγε ψωμί, πολλά φρούτα και έπινε πολύ νερό καθώς και κόκκινο κρασί.”μεσογειακή διατροφήΥπήρχε όμως κρέας στην διατροφή Του; Από τις Γραφές προκύπτει ότι ο Ιησούς έτρωγε κρέας σε ειδικές περιπτώσεις, ίσως μόλις μια φορά το μήνα, ακριβώς όπως στην παραβολή με τον άσωτο υιό που έφαγε τον μόσχο τον σιτευτό.
Καθηγητής Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης που έχει μελετήσει επί μακρόν, μέσα από τα ιερά κείμενα, το θέμα των διατροφικών συνηθειών του 1ου αιώνα εξηγεί , ότι σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου η διατροφή ήταν περίπου η ίδια και αποτελούσε αυτό που λέμε σήμερα Μεσογειακή διατροφή.
Ο ίδιος τονίζει: “Η βασική διατροφή ενός χωρικού στη Μεσόγειο, την εποχή του Ιησού, ήταν το ψωμί. Στην παραθαλάσσια περιοχή της Γαλιλαίας, τα ψάρια αποτελούσαν επίσης σημαντική διατροφική συνήθεια, αν και για τους χωρικούς μόνο σε μικρές ποσότητες, απλά για δώσουν νοστιμιά στο ψωμί. Σταφύλια και ελιές παράγονταν στην Γαλιλαία, όμως περισσότερο τα καλλιεργούσαν για να κάνουν κρασί και λάδι και να τα πουλήσουν παρά για να τα καταναλώσουν οι ίδιοι.”
Βέβαια σημαντικό ρόλο δεν παίζει μόνο το τι τρώμε αλλά και πως το τρώμε. Δηλαδή είναι πολύ σημαντικό η βρώση να γίνεται με ηρεμία, να μην τρώμε σαν να μας κυνηγάνε και να μασάμε την τροφή μας όπως πρέπει. Ο Μυστικός Δείπνος σαν διαδικασία, είναι χαρακτηριστική: Το δείπνο κρατούσε ώρες και έτρωγαν πολύ αργά. Οι Απόστολοι κάθονταν γύρω από το τραπέζι και συζητούσαν ενώ παράλληλα έτρωγαν αργά.
Το φαγητό δεν καταναλώθηκε κατά τη διάρκεια μιας τυπικής καθιστής συγκέντρωσης σε ένα ορθογώνιο τραπέζι, όπως φαίνεται σε πολλά θρησκευτικά έργα τέχνης, αλλά με τον Ιησού και τους αποστόλους του ξαπλωμένους σε μαξιλάρια δαπέδου, όπως έκαναν οι Ρωμαίοι εκείνη την εποχή.
«Gerusalemme: L’Ultima Cena» – Το φαγητό δεν καταναλώθηκε κατά τη διάρκεια μιας τυπικής καθιστής συγκέντρωσης σε ένα ορθογώνιο τραπέζι, όπως φαίνεται σε πολλά θρησκευτικά έργα τέχνης, αλλά με τον Ιησού και τους αποστόλους του ξαπλωμένους σε μαξιλάρια δαπέδου, όπως έκαναν οι Ρωμαίοι εκείνη την εποχή.
Άλλη μελέτη, από δύο Ιταλούς αρχαιολόγους -που θα δημοσιεύουν τα ευρήματά τους τον επόμενο μήνα στο βιβλίο «Gerusalemme: L’Ultima Cena»- επικαλείται στίχους της Βίβλου, εβραϊκά γραπτά, αρχαία ρωμαϊκά έργα και αρχαιολογικά δεδομένα που αναφέρονται στις διατροφικές συνήθειες στην Ιερουσαλήμ στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. Οι συγκεκριμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι το τελευταίο γεύμα του Ιησού, αποτελείτο από: βραστά φασόλια, αρνί, ελιές, πικρά χόρτα, σάλτσα ψαριού, άζυμο ψωμί και αρωματικό κρασί.
Χρήσιμες πληροφορίες επίσης αντλούμε και από τα θαύματα. Το πρώτο είναι ο “κορεσμός των 5.000 ανθρώπων”. Σε ένα κήρυγμα του Θεανθρώπου, έχουν συγκεντρωθεί 5.000 πιστοί για να τον ακούσουν. Στο τέλος της ημέρας οι μαθητές του Θεανθρώπου του λένε πως πρέπει να αφήσει τους ανθρώπους να φύγουν, να αγοράσουν τροφές γιατί εκεί που βρίσκονται ο τόπος είναι έρημος. Και μπορεί ο τόπος να ήταν έρημος αλλά “ο τρέφων την οικουμένην παρέστιν”. Ο Χριστός προστάζει τους μαθητές του να προσφέρουν ότι έχουν να φάνε οι άνθρωποι. Οι μαθητές του έχουν 5 ψωμιά και δυο ψάρια. Ο Χριστός τα ευλογεί, οι μαθητές τα μοιράζουν στα πλήθη όλοι κάθονται καταγής και “έφαγαν πάντες και εχορτάσθηκαν και περισσεύουν 12 κοφίνια πλήρης τεμάχια άρτων”.
Σε γενικές γραμμές λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι την εποχή του Ιησού, έτρωγαν λιτά και μόνο τα απαραίτητα. Έτρωγαν υγιεινά και η διατροφή τους ήταν πλούσια σε ψάρι, σε λαχανικά σε φρούτα και σε λάδι. Κρέας σπανιότερα και μάλλον σε εξαιρετικές περιπτώσεις – ένας γάμος, μια γιορτή…
.allnewz.gr
_restored_restored.jpeg)
