Το όνομα της σημερινής πρωτεύουσας της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη, είναι σύνθετο αλλά δεν ήταν από την αρχή έτσι!
Το όνομα της σημερινής πρωτεύουσας της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη, είναι σύνθετο αλλά δεν ήταν από την αρχή έτσι!
Για την ακρίβεια προέρχεται από την συνένωση των ονομάτων των δυο πόλεων της Βούδας και της Πέστης, που είχαν κτιστεί κατά το Μεσαίωνα, ως ξεχωριστές πόλεις, αλλά αντικριστά στις όχθες του ποταμού Δούναβη.
Ο λόγος που ενώθηκαν τόσο πολεοδομικά όσο και ονομαστικά, οφείλεται στον Έλληνα μεγαλέμπορο και ευεργέτη του 18ου-19ου αιώνα Γεώργιο Σίνα, ο οποίος ένωσε τις δυο πόλεις κτίζοντας την, έως σήμερα σήμα κατατεθέν της πόλης, Γέφυρα των Αλυσίδων. Χάρη σε αυτή τη γέφυρα οι δύο πόλεις έγιναν ουσιαστικά μία και σταδιακά επικράτησε και το ενωμένο όνομα Βούδα-Πέστη!
Οι Σίνα και η Ουγγαρία
Οι Σίνα κατάγονταν από τη Μοσχόπολη της Βορείου Ηπείρου, το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της περιοχής την εποχή εκείνη. Η πρώτη βέβαιη μνεία της οικογένειας αναφέρεται στον Γεώργιο Σίνα τον Πρεσβύτερο, ο οποίος στα μέσα του 18ου αιώνα έκανε εμπόριο στη Μοσχόπολη, Βιέννη, Πέστη και Βούδα.
Μετά τον θάνατό του τον διαδέχθηκε ο γιός του, ο Σίμων Σίνας ο Νεότερος (γενν. το 1753), ο οποίος ίδρυσε το 1798 αυτόνομη εταιρεία στην Αυτοκρατορία των Αψβούργων με την επωνυμία «Σίμων Σίνας και Σία».
Η οικογένεια αναδείχθηκε στον σπουδαιότερο προμηθευτή δημητριακών και μαλλιού, καθώς και σε μεγάλο τραπεζικό οίκο.
To 1818, σε αναγνώριση της προσφοράς τους, ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Α΄ απένειμε τίτλο ευγενείας και οικόσημο στον Σίμωνα Σίνα και τους γιους του Γεώργιο και Ιωάννη, μαζί με κτήματα στο Hodos και Kizdia στον νομό Temes.
Το 1832 ο αυτοκράτορας επιβεβαίωσε το οικόσημό τους και απένειμε τον τίτλο του βαρόνου της Ουγγαρίας στους Γεώργιο και Ιωάννη Σίνα.
Ο Γεώργιος Σίνας στην Ουγγαρία
Το 1803 ο Σίμων Σίνας ο Πρεσβύτερος διόρισε πληρεξούσιο εκπρόσωπο τον γιο του, τον Γεώργιο Σίνα τον Νεότερο (γενν. το 1783). Τότε η οικογένεια έκανε εκτεταμένο εμπόριο και εξαγωγές, προωθώντας εμπορεύματα για λογαριασμό τρίτων.
Το πλεονέκτημά τους ήταν η γνώση της πηγής των προϊόντων και των μεγάλων εμπορικών κέντρων και αγορών — η οικογένεια ήταν χρηματοδότης και χορηγός αρκετών εργοστασίων.
Χάρη στις κερδοφόρες αγοραπωλησίες που πραγματοποιούσαν, έγιναν ένας από τους πιο πλούσιους εμπορικούς και τραπεζικούς οίκους της Αυστροουγγαρίας την εποχή των Ναπολεόντιων Πολέμων.
Με το επιχειρηματικό δαιμόνιο που τον διέκρινε, ο Γεώργιος Σίνας γιγάντωσε την οικογενειακή περιουσία. Συνειδητοποιώντας ότι η αγορά γαιών πρόσφερε πολύ καλές επενδυτικές ευκαιρίες, άρχισε να αγοράζει τα κτήματα των αριστοκρατών της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων που είχαν καταστραφεί οικονομικά.
Όταν πέθανε, άφησε στον γιο του 29 μεγάλα κτήματα συνολικής έκτασης 1.368.000 στρεμμάτων, τα οποία βρίσκονταν στην Αυστρία, την Ουγγαρία, την Μοραβία, την Ελλάδα, την Ιταλία και στις παραδουνάβιες ηγεμονίες.
Τα ακίνητα της οικογένειας αυξάνονταν και στην Πέστη, το νέο κέντρο της Ουγγαρίας, που μεγάλωνε ραγδαία. Στη Συνοικία Λεοπόλδου (κέντρο της σύγχρονης Πέστης), όπου πήγαιναν να εγκατασταθούν όλο και περισσότεροι Έλληνες που διέβλεπαν τα πλεονεκτήματα της νέας συνοικίας, το 1840 οι Σίνα είχαν 7 σπίτια.
Πάντως, εκείνο που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη σταδιοδρομία του Γεωργίου Σίνα, είναι η σχέση του με τον κόμη István Széchenyi, τον «μεγαλύτερο των Ούγγρων».
Ήταν ο πρώτος που στήριξε την υλοποίηση των σχεδίων του κόμη. Χωρίς τη συνδρομή του δύσκολα ή καθόλου δεν θα μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα η Γέφυρα των Αλυσίδων ή τα προγράμματα του Széchenyi που αφορούσαν τον σιδηρόδρομο ή την ατμοπλοΐα.
Το 1832 ο κόμης Széchenyi ίδρυσε την Κοινοπραξία της Γέφυρας και πρόσφερε στον Σίνα να μπει επικεφαλής του προγράμματος κατασκευής της Γέφυρας των Αλυσίδων.
Ο Σίνας, ο πιο πλούσιος και ισχυρός τραπεζίτης της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, αποδέχθηκε την πρόταση το 1837 και η συνδρομή του έκανε εφικτή την υλοποίηση του σχεδίου του Széchenyi.
Η Γέφυρα των Αλυσίδων, η οποία ήταν η πρώτη μόνιμη γέφυρα της Ουγγαρίας, παραδόθηκε στο κοινό το 1849, εξασφαλίζοντας τη σύνδεση των δύο τμημάτων της χώρας σε σταθερή βάση, κάτι που είχε ανεκτίμητη σημασία για το εμπόριο.
Ο Γεώργιος Σίνας υποστήριξε επίσης τα σχέδια του κόμη για την καθιέρωση της ατμοπλοΐας και του σιδηροδρόμου.
Στους πρώτους μετόχους της Ατμοπλοΐιας Δουνάβεως Α.Ε. ανήκε και ο Ιωάννης Σίνας, ετεροθαλής αδελφός του Γεωργίου Σίνα.
Όσο για τον σιδηρόδρομο, o Széchenyi έριξε όλο το βάρος του για να στηρίξει το σχέδιο του Σίνα για τη χάραξη της γραμμής (Βιέννη, Wiener Neustadt, Sopron/Ödenburg, Győr/Raab).
Ο Σίνας έφερε και την πρώτη ατμομηχανή —τη «Φιλαδέλφεια»— της γραμμής από την Αμερική.
Η Γέφυρα των Αλυσίδων, η πρώτη πέτρινη γέφυρα που ένωνε τη Βούδα με την Πέστη
Μετά τη μεγάλη πλημμύρα της Πέστης, το 1838, όταν καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά το κέντρο της ουγγρικής πρωτεύουσας, με αποτέλεσμα να μείνουν άστεγοι χιλιάδες κάτοικοι, ο Γεώργιος Σίνας έδωσε χαμηλότοκα δάνεια πολλών εκατομμυρίων στον δήμο και πρόσφερε άμεσο βοήθημα ύψους 40.000 φιορινίων.
Για τον λόγο αυτό αναγορεύθηκε επίτιμος δημότης της Βούδας, του Szeged και του Arad.
Εκτός από τον Γ. Σίνα, οι απόγονοί του συνέχισαν την δυναστεία του και στάθηκαν σημαντικοί οικονομικοί αρωγή τόσο στην Ελληνική Επανάσταση, όσο και στην ανάπτυξη του νεοελληνικού κράτους. Συγκαταλέγονται ανάμεσα στους μεγάλους Έλληνες ευεργέτες της νεότερης ιστορίας.
Δυστυχώς, βέβαια, σήμερα, αντί για Έλληνες ευεργέτες σαν την οικογένεια Σίνα, έχουμε Δ. Κοντομηνά, Α. Φιλιππίδη, Α. Τσοχατζόπουλο, Α. Κάντα και άλλους...
Και το κενό του Σίνα και των λοιπών μεγάλων ευεργετών του παρελθόντος, μένει να το... καλύψει ποιος; Κατά τραγική ειρωνεία της ιστορίας, ένας Ούγγρος, ο Τζορτζ Σόρος (έχει και τα ίδια αρχικά με τον Γεώργιο Σίνα: Γεώργιος Σόρος...), έμπορος "ψυχών" και μεγαλο-εργολάβος της Νέας Τάξης, υποστηρικτής των Σκοπίων εναντίον των Ελλήνων, ο οποίος έρχεται τώρα με τον πλέον ύποπτο τρόπο να... "ευεργετήσει" τους Έλληνες.
ΠΗΓΗ
Για την ακρίβεια προέρχεται από την συνένωση των ονομάτων των δυο πόλεων της Βούδας και της Πέστης, που είχαν κτιστεί κατά το Μεσαίωνα, ως ξεχωριστές πόλεις, αλλά αντικριστά στις όχθες του ποταμού Δούναβη.
Ο λόγος που ενώθηκαν τόσο πολεοδομικά όσο και ονομαστικά, οφείλεται στον Έλληνα μεγαλέμπορο και ευεργέτη του 18ου-19ου αιώνα Γεώργιο Σίνα, ο οποίος ένωσε τις δυο πόλεις κτίζοντας την, έως σήμερα σήμα κατατεθέν της πόλης, Γέφυρα των Αλυσίδων. Χάρη σε αυτή τη γέφυρα οι δύο πόλεις έγιναν ουσιαστικά μία και σταδιακά επικράτησε και το ενωμένο όνομα Βούδα-Πέστη!
Οι Σίνα και η Ουγγαρία
Οι Σίνα κατάγονταν από τη Μοσχόπολη της Βορείου Ηπείρου, το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της περιοχής την εποχή εκείνη. Η πρώτη βέβαιη μνεία της οικογένειας αναφέρεται στον Γεώργιο Σίνα τον Πρεσβύτερο, ο οποίος στα μέσα του 18ου αιώνα έκανε εμπόριο στη Μοσχόπολη, Βιέννη, Πέστη και Βούδα.
Μετά τον θάνατό του τον διαδέχθηκε ο γιός του, ο Σίμων Σίνας ο Νεότερος (γενν. το 1753), ο οποίος ίδρυσε το 1798 αυτόνομη εταιρεία στην Αυτοκρατορία των Αψβούργων με την επωνυμία «Σίμων Σίνας και Σία».
Η οικογένεια αναδείχθηκε στον σπουδαιότερο προμηθευτή δημητριακών και μαλλιού, καθώς και σε μεγάλο τραπεζικό οίκο.
To 1818, σε αναγνώριση της προσφοράς τους, ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Α΄ απένειμε τίτλο ευγενείας και οικόσημο στον Σίμωνα Σίνα και τους γιους του Γεώργιο και Ιωάννη, μαζί με κτήματα στο Hodos και Kizdia στον νομό Temes.
Το 1832 ο αυτοκράτορας επιβεβαίωσε το οικόσημό τους και απένειμε τον τίτλο του βαρόνου της Ουγγαρίας στους Γεώργιο και Ιωάννη Σίνα.
Ο Γεώργιος Σίνας στην ΟυγγαρίαΤο 1803 ο Σίμων Σίνας ο Πρεσβύτερος διόρισε πληρεξούσιο εκπρόσωπο τον γιο του, τον Γεώργιο Σίνα τον Νεότερο (γενν. το 1783). Τότε η οικογένεια έκανε εκτεταμένο εμπόριο και εξαγωγές, προωθώντας εμπορεύματα για λογαριασμό τρίτων.
Το πλεονέκτημά τους ήταν η γνώση της πηγής των προϊόντων και των μεγάλων εμπορικών κέντρων και αγορών — η οικογένεια ήταν χρηματοδότης και χορηγός αρκετών εργοστασίων.
Χάρη στις κερδοφόρες αγοραπωλησίες που πραγματοποιούσαν, έγιναν ένας από τους πιο πλούσιους εμπορικούς και τραπεζικούς οίκους της Αυστροουγγαρίας την εποχή των Ναπολεόντιων Πολέμων.
Με το επιχειρηματικό δαιμόνιο που τον διέκρινε, ο Γεώργιος Σίνας γιγάντωσε την οικογενειακή περιουσία. Συνειδητοποιώντας ότι η αγορά γαιών πρόσφερε πολύ καλές επενδυτικές ευκαιρίες, άρχισε να αγοράζει τα κτήματα των αριστοκρατών της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων που είχαν καταστραφεί οικονομικά.
Όταν πέθανε, άφησε στον γιο του 29 μεγάλα κτήματα συνολικής έκτασης 1.368.000 στρεμμάτων, τα οποία βρίσκονταν στην Αυστρία, την Ουγγαρία, την Μοραβία, την Ελλάδα, την Ιταλία και στις παραδουνάβιες ηγεμονίες.
Τα ακίνητα της οικογένειας αυξάνονταν και στην Πέστη, το νέο κέντρο της Ουγγαρίας, που μεγάλωνε ραγδαία. Στη Συνοικία Λεοπόλδου (κέντρο της σύγχρονης Πέστης), όπου πήγαιναν να εγκατασταθούν όλο και περισσότεροι Έλληνες που διέβλεπαν τα πλεονεκτήματα της νέας συνοικίας, το 1840 οι Σίνα είχαν 7 σπίτια.
Πάντως, εκείνο που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη σταδιοδρομία του Γεωργίου Σίνα, είναι η σχέση του με τον κόμη István Széchenyi, τον «μεγαλύτερο των Ούγγρων».
Ήταν ο πρώτος που στήριξε την υλοποίηση των σχεδίων του κόμη. Χωρίς τη συνδρομή του δύσκολα ή καθόλου δεν θα μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα η Γέφυρα των Αλυσίδων ή τα προγράμματα του Széchenyi που αφορούσαν τον σιδηρόδρομο ή την ατμοπλοΐα.
Το 1832 ο κόμης Széchenyi ίδρυσε την Κοινοπραξία της Γέφυρας και πρόσφερε στον Σίνα να μπει επικεφαλής του προγράμματος κατασκευής της Γέφυρας των Αλυσίδων.
Ο Σίνας, ο πιο πλούσιος και ισχυρός τραπεζίτης της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, αποδέχθηκε την πρόταση το 1837 και η συνδρομή του έκανε εφικτή την υλοποίηση του σχεδίου του Széchenyi.
Η Γέφυρα των Αλυσίδων, η οποία ήταν η πρώτη μόνιμη γέφυρα της Ουγγαρίας, παραδόθηκε στο κοινό το 1849, εξασφαλίζοντας τη σύνδεση των δύο τμημάτων της χώρας σε σταθερή βάση, κάτι που είχε ανεκτίμητη σημασία για το εμπόριο.
Ο Γεώργιος Σίνας υποστήριξε επίσης τα σχέδια του κόμη για την καθιέρωση της ατμοπλοΐας και του σιδηροδρόμου.
Στους πρώτους μετόχους της Ατμοπλοΐιας Δουνάβεως Α.Ε. ανήκε και ο Ιωάννης Σίνας, ετεροθαλής αδελφός του Γεωργίου Σίνα.
Όσο για τον σιδηρόδρομο, o Széchenyi έριξε όλο το βάρος του για να στηρίξει το σχέδιο του Σίνα για τη χάραξη της γραμμής (Βιέννη, Wiener Neustadt, Sopron/Ödenburg, Győr/Raab).
Ο Σίνας έφερε και την πρώτη ατμομηχανή —τη «Φιλαδέλφεια»— της γραμμής από την Αμερική.
Η Γέφυρα των Αλυσίδων, η πρώτη πέτρινη γέφυρα που ένωνε τη Βούδα με την Πέστη
Μετά τη μεγάλη πλημμύρα της Πέστης, το 1838, όταν καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά το κέντρο της ουγγρικής πρωτεύουσας, με αποτέλεσμα να μείνουν άστεγοι χιλιάδες κάτοικοι, ο Γεώργιος Σίνας έδωσε χαμηλότοκα δάνεια πολλών εκατομμυρίων στον δήμο και πρόσφερε άμεσο βοήθημα ύψους 40.000 φιορινίων.
Για τον λόγο αυτό αναγορεύθηκε επίτιμος δημότης της Βούδας, του Szeged και του Arad.
Εκτός από τον Γ. Σίνα, οι απόγονοί του συνέχισαν την δυναστεία του και στάθηκαν σημαντικοί οικονομικοί αρωγή τόσο στην Ελληνική Επανάσταση, όσο και στην ανάπτυξη του νεοελληνικού κράτους. Συγκαταλέγονται ανάμεσα στους μεγάλους Έλληνες ευεργέτες της νεότερης ιστορίας.
Δυστυχώς, βέβαια, σήμερα, αντί για Έλληνες ευεργέτες σαν την οικογένεια Σίνα, έχουμε Δ. Κοντομηνά, Α. Φιλιππίδη, Α. Τσοχατζόπουλο, Α. Κάντα και άλλους...
Και το κενό του Σίνα και των λοιπών μεγάλων ευεργετών του παρελθόντος, μένει να το... καλύψει ποιος; Κατά τραγική ειρωνεία της ιστορίας, ένας Ούγγρος, ο Τζορτζ Σόρος (έχει και τα ίδια αρχικά με τον Γεώργιο Σίνα: Γεώργιος Σόρος...), έμπορος "ψυχών" και μεγαλο-εργολάβος της Νέας Τάξης, υποστηρικτής των Σκοπίων εναντίον των Ελλήνων, ο οποίος έρχεται τώρα με τον πλέον ύποπτο τρόπο να... "ευεργετήσει" τους Έλληνες.
ΠΗΓΗ
_restored.jpeg)
COMMENTS